скрыть содержание

1. ALFABET TYBETA \NSKI
2. Alfabet tybeta \nski powstal w VII wieku, na samym poczatku wprowadzania buddyzmu do Tybetu. Mial on umozliwi\c tlumaczenie tekst\ow kanonicznych z sanskrytu. Utworzyl go Tunmi Sambota na polecenie kr
3. w sanskrycie. Sk lada sie on z 30 podstawowych sp\olglosek i 4 samoglosek.
4. SP \OLGLOSKI
5. Przedstawionym poni zej tybeta\nskim literom odpowiadaja laci\nskie (angielskie) odpowiedniki, wedlug systemu transkrypcji Wylie’go. Pokazuje ona jak tybeta\nskie slowo jest zapisywane, a nie jak sie
6. W sk lad kazdej sp\olgloski, jako jej integralna cze\s\c wchodzi samogloska „a”. Moze ona jednak zosta\c zmieniona na inna samogloske poprzez umieszczenie nad nia lub pod nia odpowiedniego znaku samog
7. Po ka zdej literze wystepuje kropka oznaczajaca jej koniec.
8. SAMOG LOSKI
9. Z LACZENIA SP\OLGLOSEK
10. Kombinacje literowe
11. Niekt \ore sp\olgloski moga by\c zlaczone ze soba tworzac litery zlozone. Mozna w ten spos\ob laczy\c ze soba dwie lub trzy sp\olgloski, przy czym sa one podpisywane lub nadpisywane.
12. Poni zej pokazano „ka” w polaczeniu z innymi literami.
13. 1 - ga, 2 - gwa, 3 - gya, 4 - gra, 5 - gha, 6 - gla, 7 - rga, 8 - lga, 9 - sga, 10 - grwa, 11 - rgwa,
14. 12 - rgya, 13 – sgya, 14 – sgra.Trzeba jednak pamieta\c, ze te dziwne polaczenia d\zwiek\ow nie odzwierciedlaja wymowy. Na przyklad „gra” czyta sie jako „tha”.
15. LITERY SANSKRYCKIE
16. Litery te umo zliwiaja transkrybowanie wyraz\ow sanskryckich i odpowiadaja tym literom
17. z alfabetu sanskryckiego, kt \ore nie istnieja w tybeta\nskim. Sa to T, Th, D, N oraz SH. „H” to
18. CYFRY
19. MANTRA
20. OM MANI PADME MUM